نکاتی که باید هنگام سفر رفتن بدانید!
سفر به شما این امکان را میدهد که برای مدتی از فشارهای روانی و جسمی خود دور بمانید
سفر به شما این امکان را میدهد که برای مدتی از فشارهای روانی و جسمی خود دور بمانید و آنها را کاهش دهید، اما ناآشنایی با شرایط بهداشتی شهر یا کشور مقصد و راههای پیشگیری از بروز بیماری حین سفر میتواند شیرینی مسافرت را به تلخی تبدیل کند.
از آفتابسوختگی و گزش حشرات گرفته تا مسمومیتهای غذایی، اسهال مسافرتی و عفونتهای تنفسی، مسافران از لحاظ بهداشتی و سلامت با مسائل مختلفی روبرو هستند. این بیماریها میتوانند از لحظه شروع مسافرت تا ماهها بعد از اتمام آن بروز پیدا کنند. اگرچه مراجعه به متخصصان در رشتههای مختلف پزشکی از جمله قلب و عروق، دیابت، ریه و... میتواند در پیشگیری از بیماری طی سفر نقش بسیار مهمی داشته باشد، اما یک رشته پزشکی وجود دارد که بهطور اخص به مسائل بهداشتی و سلامت مرتبط با سفر میپردازد.
«طب مسافرتی» با معاینه مسافران و آموزش روشهای خودمراقبتی به آنها، میزان تلفات و روزهای از دست رفته حین سفر را به حداقل میرساند.
متخصصان این طب با در نظر گرفتن وضعیت سلامت، سن و جنس افراد، شرایط سفر، مسیر حرکت، آب و هوای مقصد، محل اسکان، ساعت خواب و بیداری، شیوه تغذیه، بیماریهای شایع در مقصد و... نکات لازم را به آنها یادآور میشوند.
1. اگر حین سفر دچار حالت تهوع میشوید...
بیماری حرکت یکی از اختلالات مربوط به سفر است که بر اثر تغییرات ایجادشده روی مویرگهای خونی منطقه حلزونی گوش ایجاد میشود. بسیاری از افراد زمانی که در وسیله نقلیه قرار میگیرند بهدلیل عدم انطباق اطلاعات دریافتی از گیرندههای چشم و منطقه حلزونی گوش دچار حالت تهوع و استفراغ میشوند. برای کاهش این علائم در سفرهای هوایی ترجیحا صندلی فرد باید روی بال هواپیما قرار داشته باشد زیرا در این ناحیه، حرکات هواپیما و تربیولنسهای هوایی کمتر احساس میشوند.
این افراد همچنین باید در کل زمان پرواز کمربند خود را بسته نگه دارند. کاهش استرس، نوشیدن مایعات زیاد قبل از پرواز و خودداری از مصرف قهوه، چای، نوشابههای گازدار و مواد نفاخ نیز میتواند کمککننده باشد. اگر علائم بیماری غیرقابلکنترل باشند، فرد میتواند با مشورت پزشک از داروهای ضدتهوع مثل دیمنهیدرینات، پرومتازین و متوکلوپرامید استفاده کند. توجه داشته باشید مصرف متوکلوپرامید برای بیماری حرکت در کودکان توصیه نمیشود. این بیماری معمولا با گذشت زمان و افزایش تعداد سفر برطرف میشود. در زمان قدیم که استفاده از وسایل نقلیه به اندازه امروز مرسوم نبود، بیماری حرکت بسیار بیشتر دیده میشد.
2. اگر دچار بیماری قلبی- عروقی هستید...
افرادی که جراحی قلب باز داشتهاند، تا 3 هفته بعد از عمل حق مسافرت ندارند. اگر این افراد به دنبال جراحی دچار مشکل تنفسی یا ناراحتی ریوی شده باشند، این محدودیت به 6 هفته میرسد. کسانی که سکته قلبی کردهاند نیز معمولا تا 2 هفته حق پرواز ندارند. حال اگر همین افراد بر اثر سکته دچار شوک یا نارسایی قلبی شده باشند تا 8 هفته بعد از کنترل علائم خود نباید سوار هواپیما شوند. افرادی که آنژیوپلاستی کرده و در رگ خود استنت یا فنر قرار دادهاند هم 1 تا 2 هفته اجازه سفر با هواپیما ندارند.
بیمارانی که دچار نارسایی قلبی، گرفتگی عروق، آنژین و درد قلبی و فشارخون بالا هستند باید حتما قبل از سفرهای هوایی با پزشک مشورت کنند و بیماری خود را تحتکنترل درآورند. ارتفاع برای این افراد بسیار مهم است. اگر هواپیما از 6 تا 8 هزار پا بالاتر پرواز کند، این افراد دچار مشکل میشوند. بهطور کلی، اگر فرد در راه رفتن عادی یا بالا رفتن از پله (20 عدد پله با ارتفاع 12 تا 15 سانتیمتر) دچار تنگینفس یا درد قفسهسینه میشود باید بداند در پرواز نیز دچار مشکل خواهد شد.
3. اگر قصد سفر با نوزاد یا کودک دارید...
بعضی از کودکان با قرار گرفتن در هواپیما تا پایان پرواز گریه و بیقراری میکنند. خیلی از این کودکان دچار عفونت گوش میانی یا سینوزیت هستند و بهدلیل آن در هواپیما درد شدیدی را تجربه میکنند. این وضعیت برای بزرگسالان نیز پیش میآید، اما سطح تحمل آنها از کودکان بالاتر است.
در بعضی موارد حتی این درد منجر به شوک وازوواگال و سنکوب در کودک یا نوزاد میشود و جان او را میگیرد، بنابراین لازم است حتما عفونتهای گوش و سینوزیت قبل از پرواز تحتدرمان کامل قرار بگیرند. لازم به ذکر است نوزادان تا 7 روز و ترجیحا 14 روز بعد از تولد نباید سفر هوایی داشته باشند.
[ چهارشنبه 27 اسفند 1399 ] 13:02 ] [ hsi ]
[ ]